WHC/HERCULES BALANCEERT OP RANDJE VAN AFGROND TEGEN STERK ARNHEM
AD SPORT / Peter Lotman - Het zijn de meedogenloze wetten van de sport. Je kunt als koploper van de eredivisie een mindere avond hebben en de tegenstander kan zelfs beter zijn en toch de wedstrijd nog winnend afsluiten. Dat gebeurde in Arnhem waar WHC/Hercules met pijn en moeite op de valreep met 27-28 de overwinning voor de neus van de thuisclub wegkaapte.
Niet eerder speelden de Hagenaars dit seizoen zo’n vreemde wedstrijd. Het ging stroef, er was veel balverlies en de afronding liet te wensen over. Daarbij kwam nog dat Arnhem zich van de beste kant liet zien om juist tegen de titelkandidaat de uitschakeling in de beker tegen Unitas goed te maken.
KOPLOPER EREDIVISIE SLAAT IN HECTISCHE SLOTFASE BESLISSENDE SLAG
De spelopvatting was prima, de afronding van vooral Sofiane Rhouma was zelfs uitstekend en de werklust bewonderenswaardig. Het was dan ook geen wonder, dat het team van coach Vladan Mijalkovic vrijwel het gehele duel over een voorsprong beschikte. Het begin was nog voor het Combinatieteam, dat door de in die fase uitblinkende Jonah Baak vlot een 1-4 voorsprong pakte. Vervolgens moest de makkelijk scorende Baak, fraai aangespeeld door Ziggy Eijsenring, aan de kant blijven vanwege een opspelende hamstring. Ook andere spelers, zoals Sil Klompé (kuit), Ole Poeth (rug), konden niet worden ingezet of voelden zich niet topfit. Ook de altijd gevaarlijke Sten Maas ontbrak nog steeds na zijn operatie. Dat maakte het er voor coach Wesley Hage niet eenvoudiger op.
NIET VERSCHUILEN
Hage wil zich echter nooit verschuilen achter de spelers die er niet zijn. “We doen het met de jongens die er wél zijn. Die trainen ook hard en krijgen nu hun kans.” Over de hoeken had hij dan ook niet te klagen. Op links speelde Andries Bakker een puike partij met een mooi schotgemiddelde van vier uit vijf. Op de andere kant liet Mauro van der Wiel zich nadrukkelijk gelden. Jammer was wél, dat de hoekspelers te weinig werden aangespeeld en daardoor minder konden scoren dan er mogelijkheden lagen. Te veel zochten de Hagenaars de openingen door het midden met individuele acties. Daar was het overvol en dus strandden die pogingen vaak al bij voorbaat. WHC/Hercules deed zijn uiterste best, knokte tegen Arnhem, maar vooral tegen zichzelf. Het moest steeds een achterstand goedmaken bij 10-8, 12-10 om bij 14-14 te kunnen gaan rusten.
Na het wisselen verviel het Combinatieteam feitelijk in dezelfde fout. Veel gepriegel door het midden en te weinig breedte-aanvallen met afronding op de hoeken. Dat speelde het gretige Arnhem in de kaart. 18-16, 22-19, 24-22 en 25-23 waren tussenstanden die niet veel goeds beloofden voor een positieve eindstand. Pas in de hectische slotfase met fouten over en weer leek het alsnog goed te komen.
FRAAIE LOB FURTH
Met nog vijf minuten op de klok zorgde Ziggy Eijsenring voor 26-25. Vervolgens verdwenen twee Arnhemmers naar de strafbank voor een overtreding en voor commentaar op de leiding. Koen Houdijk schoot de gelijkmaker binnen: 26-26. Zou het dan toch nog lukken? Een strafworp, beheerst benut met een riskante lob, door Luka Furth betekende 26-27. Maar de ongrijpbare Rhouma schoot vanuit een bijna onmogelijke hoek toch nog de 27-27 op het scorebord. Juist op het moment dat iedereen dacht aan een eerlijke puntendeling zag Frank Meeuwisse nog kans om de bal in het verlaten Arnhemse doel te prikken: 27-28. De tijd was daarna te kort voor Arnhem om nog iets te kunnen terugdoen. En dus brak er in het Haagse kamp een orgie van vreugde uit over de al niet meer gedachte overwinning.
KRACHT VAN DE KOPLOPER
Alle clichés konden vervolgens uit de kast worden gehaald: door het oog van de naald en voor de poorten van de hel weggesleept. Coach Hage verwoordde het met een brede grijns op zijn eigen manier: “Dit is de kracht van de koploper. Dan dwing je het geluk af. Als je kampioen wilt worden, moet je ook slechte wedstrijden winnen”. Waarna hij er wel eerlijk aan toevoegde: “Maar Arnhem verdient de complimenten. Zij hebben prima gespeeld. Een goede ploeg waarvan ik wist dat we het moeilijk zouden krijgen.”
cover Koen Houdijk was met vier treffers een van de topschutters bij winnend WHC?hercules
foto archief HSP / IMV fotografie