Nieuws

Twee jaar geleden oefende Frankrijk en Nederland tegen elkaar, met een 43-32 (19-18) eindscore. Bij het EK 2022 moest Oranje met 24-34 (12-15) buigen. Frankrijk, verliezend WK-finalist 2023 tegen Denemarken maar Olympisch goud 2021 ten koste van datzelfde Denemarken, had ten opzichte van voorgaande jaren ook her en der nieuwe krachten in de selectie. Maar de kern van de Franse ploeg bleef intact. Schutters van afstand, degelijk spel aan de lijn en venijnige hoekaanvallers. Onder de lat Desbonnet en Bolzinger, beiden van Montpellier. Zaak voor Oranje: met een zo goed mogelijk resultaat tegen Les Bleus van het veld stappen én blessurevrij blijven.  Jorick Pol was vanmorgen aangereisd om de geblesseerde Rob Goudriaan te vervangen. Bart Ravensbergen kreeg, net als tegen Noord-Macedonië, rust.

Oranje begon met Dorgelo, Nagtegaal, Versteijnen, Steins, Baijens, Ten Velde / Schoenaker en Kooij aan de lijn. Na 36 seconden moest de VAR al geraadpleegd worden: was de kogel van Dika Mem – toch inzetbaar op dit WK na een schouderblessure – wel of niet over de lijn? Dorgelo had geluk: niet. Ten Velde opende de score per strafworp, Via Baijens mocht Oranje ‘genieten’ van de tweede en tevens laatste voorsprong in de wedstrijd. De Franse aanvallers waren te krachtig, Dorgelo wist zich nauwelijks raad met de snoeiharde afstandsschoten en ook aan de lijn was het teveel ‘open huis’. Dodelijk tegen een tegenstander van een dergelijk formaat.

De Fransen hadden hun huiswerk goed gemaakt, zagen in Steins uiteraard de blikvanger die aan banden gelegd moest worden. Ook Kay Smits werd vakkundig uit de wedstrijd gehouden. Bij Oranje scheelt dat een slok op een borrel! Schutters zoals Frankrijk die heeft – tien, elf en als het moest vanaf twaalf meter – heeft dit Nederland niet. Maar het was wel oppassen voor de behendige aanvallers binnen de negenmeter-lijn, hadden de Fransen duidelijk gezien. Kooij nog met de 6-7, Mem met zijn vijfde ineens al voor 8-12. Nederland dreigde door de hoeven te zakken. Olsson stapte even over op 7-tegen-6, maar dat bracht slechts een foutieve wissel aan Franse kant tot stand. Vijf minuten voor de thee was de 11-17 tussenstand – Ten Velde liet een pingel onbenut – waarna Stavast en Smits (strafworp) iets van de marge afknabbelden: 13-18. Richardsson legde de rustsrtand vast op 13-19.

DEBUUT JORICK POL

Na de pauze kwam Jorick Pol (20) bij Oranje onder de lat. Fraai debuut, zo zou blijken, tegen een topland waar Mem ‘de eer’ had Pol voor het eerst te laten vissen: 14-20. Lang genieten van een Nederlandse treffer zat er niet in, de Fransen waren razendsnel in de omschakeling, werden in hun acties te weinig ‘afgeklemd’: tikjes tegen die grote lijven boden geen soelaas, de Franse wals denderde door. Mem, Richardson en Prandi voerden de druk op met treffers uit alle hoeken en standen waar alleen Dani Baijens – met inmiddels zijn zesde voor 23-30 – nog enigszins een weerwoord had namens Oranje. Steins werd eraf gehaald, Schmeits vulde de positie op rechts in.

FYSIEKE OVERMACHT

De ‘oer-Hollandse vlieger’ ging de mist in, Kaj Geenen met zijn eerste voor 24-31. Nederland vocht tegen een fysieke overmacht, probeerde het wel, maar alleen die goed bedoelde tikkies op die grote lijven imponeerden de Franse krachtpatsers nauwelijks. Er werd gezocht naar resultaatsverbetering, vertrouwen tanken voor het cruciale duel met Oostenrijk. Schmeits sloop ineens achter de vooruitgeschoven Franse dekking langs, werd goed aangespeeld door Baijens en rondde perfect af: Kleijkers fraai vanaf de lijn, aan het einde van een perfect lopende aanval. De Franse coach keek even verbaasd, zou hij dan toch iets gezien hebben bij Oranje? Hij ging (53’) met de ‘grote meneren’ in conclaaf.

Met Jorn en Kay Smits en Stavast in de opbouw begon Nederland aan de slotminuten. Jorick Pol deed zijn uiterste best, stopte een paar aardige ballen maar moest ook toegeven dat dit soort aanvallers van een ander kaliber zijn dan de wekelijkse duels in de Super Handball League. Cijfermatig (28-34) hield Oranje met Frankrijk in die tweede helft gelijke tred (15-15), een prestatie op zich in de wedstrijd. Richardson bedierf die statistiek met een score uit de tegenaanval na slordig Nederlands balverlies: 28-35.  Twaalf seconden nog voor de laatste aanval, het werd een vlieger….dat laatste doelpunt was Oranje niet gegund. Frankrijk een maatje te groot, geen schande. Nederland met aanvallend een percentage van 54, de Fransen deden het met 73% beter. Nedim Remili werd ‘man of the match’.

Het wachten is op de uitslag van het duel tussen Oostenrijk en Hongarije. Zit Oranje op koers voor een plek bij de laatste acht? Het duel tegen Oostenrijk moet in elk geval gewonnen worden als die ploeg onverhoopt vanavond Hongarije een of twee punten ontfutselt.

PROGRAMMA, UITSLAGEN EN STANDEN 29e WK:

https://www.handbalstartpunt.nl/nieuws/programma-uitslagen-en-standen-29e-wk-mannen-2025/