Nieuws

Met Luc Steins voor Niko Blaauw – met de U24 in Portugal voor het tweede oefenduel – wist Oranje wat het in Almere te doen stond. Woensdagavond had Oranje alle moeite om met een punt uit Thorshávn weg te komen. De ploeg was dus gewaarschuwd voor het spel, de fysieke kracht en ook de provocerende acties van de ‘geslepen’ eilandbewoners die zich in Almere gesteund wisten door ruim 800 uitzinnige fans. Het kostte heel veel energie, Oranje was een aantal keren knock out maar slaagde erin op te krabbelen. 

Maar niet op de manier waarop de ploeg in het verleden de zaken recht zette als het al eens wat minder ging: 31-32. Faeröer Eilanden mag zich gaan opmaken voor de tweede deelname aan een EK, nadat de ploeg in 2024 als 20e eindigde bij hun debuut in Duitsland, nadat het na drie verloren duels in de groepsfase in Berlijn – Slovenië, Noorwegen en Polen – meteen ‘over en sluiten’ was. Maar Faeröer Eilanden is geen klein handballandje meer. De Scandinavische invloeden en jonge spelers die in sterke buitenlandse competities uitkomen, maken de ploeg onberekenbaar.

Oranje begon met Ravensbergen, Schagen/Schoenaker, Steins, Versteijnen, Stavast, Kleijkers en Ten Velde in de startopstelling. Aftasten, kijken en in elk geval zorgen dat de gasten, gesteund door die enthousiast meelevende fanatieke fans, snel op achterstand gezet konden worden. Maar het liep een beetje vierkant aan Nederlandse zijde: de tegenstander had zich goed ingesteld op de actieradius van Steins en de schotkracht van Versteijnen: de opbouwer van Lemgo kwam in de eerste helft tot twee uit twee, niet echt zijn gemiddelde. Na de 3-2 produceerden beide teams enkele missers – anders gezegd: de keepers lieten ook van zich horen – waarna Faeröer de score bij 4-5 overnam. Twee ploegen met veel fysieke inzet, op het randje af en toe. Oranje was meteen duidelijk dat deze opponent in deze vorm lastig te bespelen zou worden.

Bij 5-7 sloeg Oranje aan het repareren, had Ravensbergen nodig voor de ‘Anschlusstreffer’ (6-7) om aan de andere kant de geslepen vos Elias Ellefsen a Skipagotu (THW Kiel, pas 22 jaar) voor 6-8 te zien gaan: hij kwam tot 5 uit 6. Faeröer Eilanden ging over tot het zeven-tegen-zes-spelletje, iets waar Oranje zichtbaar veel moeite mee had.

Samir Benghanem, met een dikke pleister boven zijn linkeroog, verving Kleijkers aan de lijn. Hij, met al zijn ervaring, zou Oranje moeten afhouden van allerlei randzaken waar de ploeg zich op dat moment mee bezig hield. Ook Baijens kwam van de bank en was meteen goed voor 8-8. Aardige binnenkomer! Steins bracht bij 14-13 en 15-14 de hoop bij de Nederlandse fans - eindelojk - tot leven. Maar de 19-jarige Oli Mittun (Sävehof, volgend seizoen GOG) kogelde van ruim 10 meter de gelijkmaker achter de verraste Ravensbergen voor de 15-15 ruststand. Toen zat Benghanem al in de kleedkamer: de lijnspeler van Aalsmeer kreeg de rode kaart gepresenteerd na een tik in het gezicht van Elias Ellefsen a Skipagotu die wel heel erg theatraal ter aarde stortte.

ANGEL

De gasten drukten meteen de neus aan het venster (15-16), Kleijkers zette de score gelijk: 16-16. Nog één keer (17-16) mocht Oranje via Stavast genieten van een voorsprong. De Faeröer stapte over op een 5:1-defensie en haalde de angel uit de Nederlandse aanval die zich steeds nadrukkelijker vastliep bij de fors ingrijpende potige noorderlingen. Het geduld was niet altijd voorhanden, te snel kwam Oranje tot een afronding: daar wist uitblinker doelman Pauli Jacobsen (22 jaar, geen club!) wel raad mee. 8 stops op 32 schoten hielden Oranje van een en zelfs twee punten af, zo zou blijken.

Bij 19-23 en 20-24 was Oranje haast in een uitzichtloze positie terecht gekomen. Baijens opnieuw binnen de lijnen, hij ontpopte zich als een aanjager van de zwalkende Nederlandse aanval en bracht met twee gave treffers de spanning enigszins terug: 21-24. Steins werd nog scherper verdedigd, tot ingehouden woede van de Limburgse spelverdeler die meermaals hulp zocht bij de Servische arbitrage. Tevergeefs. Zelfs niet toen Rasmussen heel opzichtig de teruglopende Baijens in het gezicht tikte, gaven de vrouwelijke arbiters geen krimp: de overtreder kwam er vanaf met een tijdstraf(je). 24-27 was nog geen onoverkomelijke achterstand maar dan moest in de laatste tien minuten wel alles de goede kant op vallen. Steins en Baijens trokken door (27-28), de fans in het Topsportcentrum gingen behoorlijk uit hun dak. Dan: Ten Velde zag zijn strafworp (bij 27-29) gestopt door invaldoelman Aleksander Lacok (21 jaar, spelend voor HC Neistin in Thorshávn). Teigum repareerde de marge en prikte snel de volgende vanaf de flank binnen (27-30) iets dat de linkspoot bij 28-31 herhaalde. Baijens gaf niet op, bediende Versteijnen voor de ‘vlieger’ (30-31) maar Mittun kwam met het antwoord aan de andere kant: 30-32. De slottreffer van Versteijnen was voor de statistiek.

In mei komt Oranje nog tweemaal op de vloer: 8 mei richting Oekraïne, 11 mei in Den Bosch tegen Kosovo. Vanavond komen Kosovo en Oekraïne elkaar nog tegen in Klaipeda.

NA AFLOOP

Aanvoerder Bobby Schagen voor de camera van Ziggo Sport: “Zo slordig in de aanval, vrije kansen ballen weggooien. Het zat niet mee, Niels had last van zijn rug, Dani met een blessure, moesten niet verliezen. Zuiniger spelen, aan de afspraken houden, dat doen we niet. Zij hebben het over de hele wedstrijd gezien verdiend, we hadden tweemaal kunnen winnen. Op belangrijke momenten missen we, komen niet gelijk. Dan hadden we erover heen kunnen gaan. In mei de slotduels. Andere wedstrijden, we wilde de groep winnen, dat geeft een betere positie bij de loting. Geen fouten meer maken in de laatste duels. We hebben ook veel goed gedaan vandaag, onze groep was niet zo breed bezet. Als je het dan zwaar hebt wordt het lastig. Hoop dat we in mei er anders voor staan, we hadden het deze week al af kunnen maken.”

Dani Baijens sloot aan bij Schagen: “Balen! De sfeer in die twee hallen, heel lastig. Zij doen het elke keer, snel en sterk in de een-tegen-een. We konden dat niet altijd tegen houden. Kostte veel energie om tegen zo’n dekking te spelen. Lastig bij ons was om dat vuur terug te krijgen, het lukte niet om in ons tempospel te komen. Missen kansen, ja, maar op dit niveau moet het anders. We zijn in de kwalificatie niet altijd de nummer een geweest, maar had nu wel gekund. Ik klaag niet over de mensen die we niet hebben, weet al niet meer wanneer we samen compleet waren. Nu in een week alles inpassen, iedereen moet fit zijn. Dat was nu niet het geval. Oekraïne en Kosovo moet je nu winnen. De focus moet daar op gericht zijn. En hopen dat die niet te vaak zeven tegen zes spelen!”

• Voor België zit de EK-kwalificatie na het thuisverlies tegen Luxemburg er zo goed als zeker op. In Hasselt gingen de Red Wolves met 24-27 onderuit, halfweg stond het 13-14. Na drie nederlagen en één zege en het zware programma met vice-wereldkampioen Kroatië (thuis) en Tsjechië (uit) kunnen de boeken dicht. Vancosen zette de Belgen met 16-15 voor het eerst op kop, maar afstand nemen zat er niet in. Vanaf 19-20 gaat Luxemburg onverdroten voort: via 20-24 naar uiteindelijk 24-27.

cover Teleurstelling bij Luc Steins en Bobby Schagen, vruegde bij Faeröer Eilanden 

foto's foto Reza