Nieuws

Door Frits Feuler – Aan alles komt een eind, zo ook aan de sportieve successen van de handballers van Vlug en Lenig uit Geleen. Jarenlang was V&L een van de toonaangevende clubs in het nationale mannenhandbal, leverde talloze internationals, stond bekend om een goed jeugdopleiding. Europese duels om te smullen, bij de Limburgse Handbal Dagen altijd meedoen om de prijzen.

Zaterdagavond viel, met de laatste titel én promotie van Watersley V&L-heren in de Sittardse Fletcherhal die poot onder de Geleense club weg. “We kunnen de herenploeg niet meer ondersteunen, het team wordt losgekoppeld van de moederclub en gaat, onder leiding van Joop Petit en met een nieuwe licentie, zelfstandig aan de slag onder de naam ‘Watersley R&D Handball Team,” aldus secretaris Ben Dols.

• Petit is geen onbekende in de Limburgse sportwereld. Aan de rand van Sittard beheert hij een appartementencomplex waarin veel topsporters bij elkaar worden gebracht. “We zitten in de fase dat we onderzoeken of we met een eigen licentie de mannenploeg verder kunnen uitbouwen,” geeft Petit aan. “Vanuit Sittard zijn er ook makkelijk contacten over de grens te maken, we werken op handbalgebied al samen met bijvoorbeeld Schwarz Rot Aachen. In doel bij Vlug en Lenig hebben we inmiddels een Chileen, de bedoeling is dat meer buitenlandse studenten, met name ook uit Zuid-Amerika, gepolst worden om bij de nieuwe club te komen spelen. Geen grootspraak, maar realiteit. Het mannenhandbal in deze regio moet op een zo hoog mogelijk niveau behouden blijven. Noem het maar ‘de geboorte van iets nieuws’. Geen dure profs, spelers betalen hun contributies en onderkomen en worden voor handbal gefaciliteerd om hun sport zo goed mogelijk te beoefenen. Neem het wielrennen hier, op het Tom Dumoulin-park als voorbeeld: opleiden van talenten. De plannen zijn grotendeels klaar, gesprekken vinden plaats, de meeste spelers gaan door, de infrastructuur is er, we werken aan de laatste plooien,” aldus een super enthousiaste Petit over de nieuwe boreling Watersley R&D Handball Team.

In de Sittardse evenementenhal – thuishal Glanerbrook wordt ingrijpend verbouwd - waren veel oud-leden nog één keer verzameld om naar de ‘sterren van nu’ te kijken. Grotendeels onbekende jonkies die door coach Martin Vlijm twee jaar geleden als groep bij elkaar werden gezet. De meesten zagen geen toekomst meer bij onder meer LIONS en dreigden voor het handbal verloren te gaan. Met kunst- en vliegwerk werd een aantal oud-gedienden bereid gevonden op de kar plaats te nemen. Resultaat: na 30 duels 13 punten en degradatie naar de eerste divisie. Het Geleense mannen-bolwerk wankelde.

GEEN ALCOHOL

Tot zaterdagavond. Met een 34-22 zege op het onberekenbare DWS werd de titel én promotie ongeslagen – 29 duels, 27 gewonnen, tweemaal gelijk - gevierd. Zoals echte kampioenen betaamt werden die kampioenen door jeugdspelertjes, ouders, vrienden en bekenden overstelpt met cadeaus. De Schiedamse ploeg overhandigde een kratje bier, een aardige geste. “Niet aan mij besteed,” zou Tristian Boiten, uitgeroepen tot ‘man of the match’ na afloop opmerken. Moegestreden, die inspanningen waren van zijn gezicht af te lezen. Maar een Belg die geen bier drinkt? “Nee, nog nooit alcohol gedronken. Ik houd het vanavond bij een paar watertjes!” Wat bleek? Ook vader Luc, succesvol coach bij Achilles Bocholt en aanwezig in Sittard, heeft ook een hekel aan alcohol…  “29 duels, niet makkelijk in het begin. Gedegradeerd, moeilijke situatie. Goed team op de been, goed gewerkt ondanks blessures,” kijkt de blonde Belg terug op een zwaar maar succesvol seizoen. “Koppies niet laten hangen. Blijven vechten heeft geloond. Met weinig mensen op training toch alles eruit halen. Als ploeg sterk, een vriendenteam. Iedereen kent elkaar. Dat is onze kracht. Kijken wat volgend jaar brengt. Nu rust, nog een wedstrijd en dan zien we wel. Als de optie zich voordoet zou ik ook in België bijvoorbeeld in de ploeg van mijn vader kunnen spelen. Maar op dit moment wijst niks in die richting.”

ZWAAR SEIZOEN

Samen met aanvoerder Yakko Bannink kroonde Boiten zich tot topscorer van de kampioensploeg. Bannink was in opperbeste stemming: “Voor bepaalde spelers wel een zwaar seizoen,” kijkt hij in een flits terug. “Redelijk kleine groep, pas op het laatste moment bij het begin van het seizoen de spelers bij elkaar. Veel met de basis moeten spelen, ook vanwege de vele blessures. We hebben altijd als team gevochten, zijn ook een hechte vriendengroep geworden. Vorig jaar goed begonnen, slecht einde. Maar dit jaar hard moeten werken. Beperkte trainingsmogelijkheden voor iedereen, dat was bekend. Plezier stond altijd voorop. Genieten van het team.” Over zijn eigen prestaties is hij helder: “Die drive richting de goal zal ik altijd blijven houden, doelpunten maken zit wel in mijn bloed, ja. Liefde voor het spelletje,” aldus de 22-jarige aanvoerder én aanjager.  Voor volgend seizoen hoopt Bannink dat de groep bij elkaar blijft. “Is nog onzeker, we gaan alles rond de ploeg anders inrichten. Hopen in de middenmoot te komen. BENE-League hebben we als groep niet meer.” Die extreme belangstelling van de fans had Bannink als positief ervaren. “Op uitnodiging komen ze wel, ikzelf kan genieten om voor zo’n volle hal te spelen. Als captain moet ik vanavond het goed voorbeeld geven op ons feestje!”

VRIENDENTEAM

Coach Martin Vlijm was trots: “Verdienste van een vriendenteam dat in de wedstrijd alles geeft. Leuke groep. Ik was al gestopt, ben eraan begonnen maar is niet de manier waarop ik handbal beleef,” aldus de gedreven coach. “Er komen jongens van buitenaf, die moeten wel een serieus programma krijgen. Met deze jongens moeten we alles zien samen te brengen.” Vanaf dag een, het thuisduel tegen Aristos werd makkelijk gewonnen, werd uitgesproken dat er voor het kampioenschap gespeeld zou worden. “Heb iedereen daarin mee gekregen, ze gingen erin geloven.” Ook over de plotse belangstelling bij dit laatate thuisduel voor zijn ploeg was de Amsterdammer enthousiast: “V&L leeft weer in Geleen, alleen jammer dat dit het laatste kampioenschap van de club is bij de mannen. We slaan een ander traject in, afwachten of ik daar onderdeel van word. Je mag de laatste jaren in deze regio best eens kritisch onder de loep nemen wat betreft het opleiden in het herenhandbal. Kan iedereen wat van enken, maar Sittardia is er niet beter van geworden, BFC en V&L ook niet. Dat mag LIONS zich toch wel aantrekken,” neemt Vlijm geen blad voor de mond.

Vooral in de eerste helft was het nog spannend. DWS bleef redelijk dicht in de buurt van V&L. Na rust (15-11) sprintte V&L via 22-14 – het moment ook dat DWS-flankspeler Max Kalkhoven met zijn derde tijdstraf eraf moest - door naar een ruime 34-22 zege. Het talrijke publiek was al lang in feeststemming, de muziek had daarbij iets passender gekund. De jeugd nam bezit van de speelvloer, niet beseffend dat ze getuige waren geweest van een historisch moment.

Het Geleense kampioensteam bestond uit:

cover Het kampioenschap en promotie zijn een feit: Vlug en Lenig volgend seizoen terug in de eredivisie

foto HSP