Nieuws

Door Frits Feuler – In Gummersbach stonden dinsdagavond in het derde groepsduels van de European League de twee ongeslagen ploegen ploegen tegenover elkaar: VfL ontving de actuele nummer twee uit Frankrijk, Fenix Toulouse, met de Belgische doelman Jef Lettens onder de lat en won, enigszins ruim met 33-26. In Zuid-Frankrijk is Lettens een gewaardeerde keeper, die wekelijks bijzonder statistieken kan overleggen. Bijna twee jaar geleden spraken we de inmiddels 34-jarige Hasselaar voor het laatst. Tijd voor een nieuw gesprek.

Uit zijn voormalige woonplaats Hasselt was een aantal oud-spelers en supporters van het toenmalige Initia Hasselt – nu HUBO handbal – afgereisd naar de Schwalbe Arena. Ook Sporting Pelt-manager Diederik Stolmann werd op de tribunes gespot. “Dat is voor ons dichterbij dan die hele rit naar Zuid-Frankrijk,” lichtte oud-Hasselt-speler Tim Houbrechts hun bezoek toe. De mannen namen na de wedstrijd ruim de tijd om met hun ex-keeper herinneringen op te halen.

Ergens viel ook het woord ‘Jeneverfeesten’ in Hasselt, een typisch festijn in de Limburgse hoofdstad waar zowat iedere Hasselaar afgelopen weekeinde aanwezig was. Behalve Lettens, die had een heel ander werkschema. “Momenteel leef ik van hotel tot hotel,” opent hij het gesprek. “Zaterdagavond het thuisduel tegen Aix, nipt met 33-31 gewonnen. Vervolgens op zondag uitlopen, koffers pakken voor een hele week en mijn gezin richting vliegveld brengen. Vrouw en kinderen verblijven deze week in Nederland bij hun familie, zij hebben vakantie. Komt in dit geval goed uit om het op die manier allemaal op te lossen. Maandag per vliegtuig naar Duitsland, trainen, hotel. Vanavond de wedstrijd, terug naar een ander hotel bij het vliegveld in Düsseldorf vanwaar het richting Parijs gaat. Hotel, want vrijdagavond spelen we voor de competitie in Chartres, daarna terug naar Parijs. Overnachten om op zaterdag richting Toulouse te vliegen. Vanaf zondag samen in een hotel, voorbereiding op het tweede duel met Gummersbach op dinsdag. Daarna hoop ik mijn gezin weer te zien na al die lange reizen!”

Jef Lettens, absolte nummer één bij Toulouse, droomt van de Champions Leafgue

foto Toulouse / Frederic Speziale

Gummersbach had Lettens vooraf als sterke ploeg ingeschat. Tijdens de wedstrijd ontstond er voor hem een iets ander beeld. “Elke ploeg mist een aantal spelers, vooraf voor ieder een zware wedstrijd. Gummersbach speelt in de top vijf van Duitsland, wij in de top van Frankrijk. Duitsland heeft wat meer uitstraling qua handbal dan in Frankrijk, denk ik dan. Geweldige sfeer hier voor een bijna uitverkocht huis. Mooi om mee te maken. Hoop dat we volgende week de rollen kunnen omdraaien. Ben ook blij dat we Sävehof en Hafnarfjordur al hebben verslagen.” Tijdens de warming up in de Schwalbe Arena was het even schrikken: een ploegmaat mikte snoeihard vanaf de linkerhoek de bal vol in het gezicht van de Belgische doelman. Die had minutenlang verzorging nodig. Even leek het erop dat Lettens niet zou meedoen. De afdruk van de bal op zijn linkeroog was twee uur later nog goed zichtbaar. "Ja, dat ging effe niet goed," kijkt hij terug. "Maar kom, zak ijs erop en verder. Sterk begonnen, maar de nederlaag was niet nodig, zeker niet met dit verschil,” aldus Lettens die alleen in de eerste dertig minuten op de vloer kwam en met 7 stops op 21 schoten een aardige bijdrage leverde aan de hoopvolle 16-15 ruststand. Collega Yassin Belkaied liet met 10 op 27 ook van zich horen. “Maar in deel twee laten we teveel kansen liggen,” ging Lettens verder. “Moeilijk voor mij om niet meer het veld in te mogen door de keuze van de trainer. De eerste keer dat dit gebeurt. Misschien denkt hij al aan de wedstrijden die gaan komen en ook belangrijk zijn. Iedereen wordt honderd procent bij de les gehouden.”

HOGER NIVEAU

Zesde jaar in Toulouse, Lettens heeft na Hasselt (tot 2015), een jaar Saran en drie jaar Cesson zijn stekkie in Zuid-Frankrijk gevonden. “Een hoger niveau, al gespeeld in de European League. Andere competitie, tegen hogere ploegen. Familiaire club die op zijn tijd ook spelers als een soort ‘doorgangsclub’ naar andere clubs aflevert. Denk aan Luc Steins naar PSG, Ayoub Abdi naar Nantes, Valentin Porte naar Montpellier. Of ik zo’n transfer ook ambieer? Als de kans zich voordoet, zal ik die zeker overwegen. Heb mijn contract vorig jaar hier tot 2027 verlengd. Zelf ben ik al een van de oudsten bij Toulouse, van mij wordt verwacht dat we de jongeren bijsturen zoals dat heet. Natuurlijk zou ik ooit nog eens in de Champions League willen spelen. Maar niet ten koste van alles. Mijn familie heeft het hier ook goed, niet onbelangrijk.” Spelen in de Champions League: Lettens zou dan de tweede Belgische handballer zijn na Arber Querimi die met Metalurg Skopje in 2018 zijn opwachting maakt in het hoogste Europese clubtoernooi. Tegen Szeged scoorde hij de eerste Belgische treffer ooit. Toulouse gaat ook dit jaar in de Franse competitie voor Europees handbal. De nummers een en twee stappen in in de Champions League, drie en vier nemen deel aan de European League. Lettens kijkt verlekkerd naar die Champions League-plek. “Met vier ploegen strijden we om de verdeling van die tickets. De Champions League in het hoogste wat je in het clubhandbal mag meemaken,” zegt de Belgische routinier die ook met de nationale ploeg een historische deelname afdwong aan het WK 2023 in Zweden. “Afgelopen seizoen werden we met Toulouse vierde, derde kan dit jaar ook maar een tweede plek zou de kers op de taart zijn!”

NATIONALE PLOEG

Terug in de tijd dan nog  even snel: 12 maart 2023. Lettens denkt na. “Tegen Nederland gespeeld?” Mis! “Griekenland uit. Verloren denk ik.” Correct. Dan gaat er een lampje branden. “Laatste wedstrijd nationale ploeg!” Eureka! “Die deur staat nog altijd open. Heb ook met de trainer gesproken over deze EK-campagne. Het schema van de nationale ploeg past niet, juist die dagen heb ik een beetje vrij, we trainen, spelen en reizen heel wat af. Rust is dan even belangrijker. In de nationale ploeg zit geen enkele speler die in deze situatie verkeert. Wil ze graag nog helpen om een eventueel EK of WK te halen. Dat zal dan absoluut de laatste keer zijn dat ik het nationale shirt aantrek.”

Intussen heeft Lettens aller hartelijkst afscheid genomen van zijn vrienden uit Hasselt. Blije gezichten, old memories. Lettens wordt daar om de dooie dood nooit vergeten. Als 15-jarig broekie tussen de palen viel hij al op door zijn keeperskwaliteiten. Op een trainerssymposium ergens aan het begin van deze eeuw  was er alom waardering voor de technische vaardigheden van die toen nog onbekende jongeling. Momenten om nooit vergeten. De weg naar de top was toen al ingezet, al was de piepjonge Lettens zich dat toen waarschijnlijk nog niet bewust.  

cover Jef Lettens, tijdens het beslissende duel WK-kwalificatie tegen Slowakije, 2022

foto archief HSP / foto Reza