Nieuws

Door Frits Feuler – Het was even met de ogen knipperen toen de twee Volendammers door bondscoach Steffan Olsson werden opgeroepen voor het WK in Kroatië. Linkspoot op rechts, Robin Nagtegaal (26) maakte in november in Almere zijn debuut in het EK-kwalificatieduel met Oekraïne: hij was na de vele afmeldingen op die positie inmiddels de vijfde speler die ‘het’ daar moest gaan doen. Doelman Rob Goudriaan (24) kwam pas in beeld richting het WK toen niet zeker was of eerste doelman Bart Ravensbergen op tijd fit zou zijn. Samen met Matthias Dorgelo vormde hij het vangnet achter de doelman van Göppingen. Voor Nagtegaal en Goudriaan een flinke stap: van Super Handball League tegen de wereldtoppers. Een droom die uitkwam…..

Afgelopen zomer keerde Goudriaan terug in de Nederlandse competitie, na twee jaar buitenland. Bij topclub SC Magdeburg U23 mocht de talentvolle doelman aan het grotere werk ruiken. Samen trainen ook met de grote jongens van de hoofdploeg. Maar het liep anders dan gedacht. Met de coach vlotte het niet altijd. In de wedstrijd waar hij eindelijk onder de lat mocht, ging het mis: de knie weigerde dienst. Goudriaan kwam daardoor aan te weinig speeltijd toe en besloot terug te keren naar het vissersdorp waar hij zijn revalidatie afmaakte. Voor Goudriaan dus een snel einde aan zijn Duitse avontuur, in Volendam is hij meer op zijn gemak. Maar de ervaring van die – te korte – periode is mooi meegenomen. “Ooit hoop ik toch nog eens die stap naar Duitsland of Scandinavië te kunnen maken, maar ik moet daar wel een goed gevoel bij hebben. Beetje teleurgesteld ben ik wel,” klinkt het tijdens het gesprek op de tribune van de Sittardse Stadssporthal waar hij achter de wisselbank zijn ploegmaats fanatiek aanmoedigt. “Ja, hier zit ik weer toe te kijken. Overblijfsel van het WK-debuut.”

GROTE DAG

17 januari 2025 had de grote dag moeten worden op dit mondiale toernooi waar veel ogen op gericht zijn. Guinee was in het openingsduel verslagen, Goudriaan werd voor het duel met Noord-Macedonië voor het eerst bij de nationale WK-selectie gevoegd omdat Ravensbergen geen twee duels kort achter elkaar kon en mocht spelen. “Ik keek er naar uit, de ploeg was goed bezig in die heksenketel met al die Noord-Macedonische fans. Die sfeer zal ik niet snel vergeten, maar het gedrag van die fans ook niet!” Bij 23-19, tien minuten na rust, mocht Goudriaan Dorgelo aflossen tussen de palen. “Niet voor lang, want ik kreeg prompt een bal keihard op mijn gezicht en moest eraf.” Daardoor ging enkele dagen later ook het duel met bijvoorbeeld Frankrijk aan zijn neus voorbij. Zijn WK zat erop, Jorick Pol van Hurry-Up werd als zijn vervanger ‘ingevlogen’.

“Spelen tegen die mannen die ik vooral op televisie had gezien, leek mij wel iets om naar uit te kijken!” Ja, wéér vanaf de tribune. Bij terugkeer in Nederland dacht Goudriaan met twee weken rust van die oogblessure af te zijn. Dat liep anders. “Ik moest me regelmatig in het ziekenhuis melden, er was een scheurtje in en rond mijn oog geconstateerd. Heb inmiddels een aantal laserbehandelingen achter de rug, mag niet de vloer op.” Dat laatste nam hij niet echt zo nauw: donderdag kon hij het niet laten om toch even op zijn plekkie te gaan staan. Uitgerekend zijn Oranje-ploegmaat Robin Nagtegaal drukte opnieuw een bal tegen zijn gezicht. De blauwe kleur rond zijn rechteroog vormt het bewijs. “Zonder opzet!” zou Nagtegaal later aangeven.

WK-DEBUUT

Robin Nagtegaal was tegen LIONS aan de rechterkant niet echt opvallend aanwezig. Wat hij moest doen, deed hij naar behoren. “Megablij en verrast destijds met die invitatie voor het WK. Stond wel op de reservelijst, dat is in mijn geval al heel wat. Noord-Macedonië was heftig om van zo dichtbij mee te maken. Van de andere kant kun je dat altijd blijven navertellen: je werd bekogeld, uitgejoeld. Nee, niet bang, maar achteraf denk je dan: hoe bizar is dit allemaal? Dat gedrag van die fans ook wel weer mooi, zoveel passie." Gedrag van suppoirters dat je in onze competiries niet zult zien, maar het gaat af en toe daar wel over de grens. “Als ik naar mezelf kijk tijdens dit WK dan denk ik dat ik me iets serieuzer moet nemen. Heb het volgens mij oké gedaan, had ik vooraf niet zo ingeschat en durven dromen. Heb geen 50 ballen erin geschoten, maar de ballen die ik erin moest leggen, werkte ik ook prima af. Luc is een tovenaar, je moet altijd aanstaan, initiatief tonen. Daar ligt een verbeterpunt als ik wat meer van dit niveau heb geproefd.”

Geen vedetteneigingen na zijn terugkeer bij de ploeg? “Nee, zeg, zeker niet, zit er bij mij niet in, hoef geen voorkeursbehandeling. De club en de vele vrijwilligers vinden dit allemaal heel erg mooi. We trainen als ploeg waar ik onderdeel van ben. Krijg het best wel te horen als ik eens een balletje mis. De trainer geeft iedereen de kans om beter te worden, geeft vertrouwen. Dat neem je dus mee in je verdere ontwikkeling.” Of hij volgende maand ook zijn opwachting maakt in het EK-kwalificatietweeluik met Faeröer Eilanden? “Geen idee, hoop het wel. IIn mei de twee laatste duels, tussendoor natuurlijk met Volendam nog spelen om de prijzen: titel, beker en SH. En ja, begin 2026 het nieuwe richtpunt: het EK.” 

Nu nog ver weg, maar in elk geval een mooi richtpunt voor de flegmatieke linkspoot die kort terugblikt op het met 29-35 gewonnen duel tegen LIONS. “Jammer dat het hier zo is gelopen. We hebben altijd lekker tegen elkaar gespeeld, spelers kennen elkaar. Vervelend voor iedereen in en rond de ploeg.”

cover  WK-gangers van Volendam, Rob Goudriaan en Robin Nagtegaal

foto's archief HSP / foto Reza