Nieuws

Door Frits Feuler – Ze sloot vorige week wat later aan bij de Oranjeploeg op Papendal in de voorbereiding op het komende EK in Denemarken. Debutant Harma van Kreij (27) moest noodgedwongen verstek laten gaan. “Verplichte vier dagen quarantaine in huiselijke omgeving in Geijsteren nadat bij mijn club Krim Mercator na de wedstrijd tegen Ferencvaros een coronabesmetting was vastgesteld.” Met haar kwam ook Angela Malestein later over de streep in Arnhem. De nasleep van maatregelen rond corona.

Twee afwezigen – Estavana Polman en Delaila Amega - in de succesvolle WK-ploeg noopten de bondscoach om verder te speuren en kwam uit bij Van Kreij en lijnspeelster Nikita van der Vliet. Vorige week donderdag dan ‘het grote moment’ voor Van Kreij waarop ze kon aansluiten bij de wereldkampioen van 2019. Tussen speelsters staan die ze eigenlijk alleen vanaf afstand kende. Wow! Een ongelooflijk mooi gevoel! Een teken ook dat haar ontwikkelingen en prestaties in de Champions League bij Krim niet onopgemerkt zijn gebleven bij bondscoach Mayonnade die zeker niet over een nacht ijs is gegaan. “We hebben kort met elkaar gesproken, hij weet precies hoe ik speel en wanneer hij mij in de ploeg denkt nodig te hebben. Dat wordt zeker geanalyseerd.”

Traject

Om dit niveau te bereiken bewandelde de Limburgse een ongewoon traject: geen jeugdteams bij Oranje, geen opleiding aan de Handbal Academie daar waar zestien van de achttien speelsters wél die route volgden. Ook provinciegenote Larissa Nüsser liet Papendal destijds ‘links’ liggen en stoomde via Dalfsen op richting Kopenhagen.

Harma van Kreij, in het shirt van BVB Dortmund, foto archief HSP

In de grote handbalwereld spreekt niemand als eerste de naam van Harma van Kreij uit. Bescheiden als ze is doorliep ze dus haar eigen handbalroute naar de top. Kritisch op zichzelf, hard werken, op gevoel, een selfmade-handbalster. “Je kunt inderdaad zeggen dat niemand precies wist wie ik was.” Pas bij de overstap van Dortmund naar Ljubljana, CL-winnaar in 2001 en 2003 waar ze in april 2019 een proeftraining mocht doen, begonnen hier en daar wat lampjes te branden. Nieuwe ronden, nieuwe kansen. Vorig seizoen knalde ze er Europees nog 38 in, dit seizoen staat de teller al op 18. Koploper in de eigen competitie. “We moeten in de resterende groepsduels nog wat puntjes pakken willen we in het voorjaar naar de volgende fase. Dat zou mooi zijn. Als ploeg raken we nog te vaak in een dipje en verspelen dan een goede tussenstand,” blikt ze terug op de laatste nipt verloren Europese duels.

Judo als opstap

Gedreven als ze is: het trainingsbeest in haar zal nooit verloren gaan. “Ik heb vroeger aan judo gedaan,” kijkt ze terug op haar eerste stappen in de sport. “Dat maakt je sterk, want in die sport moet je wel aanpakken en je tegenstander op een bepaalde manier zo vastpakken dat je in het voordeel komt. Noem het frontaal verdedigen, iets dat in het handbal meer dan eens aan de orde is in de onderlinge duels.” Veel verdedigers beheersen die fijne kneepjes niet echt, staan verkeerd op de benen en komen dan te vaak in situaties waarin aan de noodrem moet worden getrokken. Met pingels tegen en tijdstraffen tot gevolg.   

Sterk is ze dus, ze beheerst die een-tegen-een-situaties behoorlijk en anticipeert tussendoor op eigen mogelijkheden voor een schot of het vrijspelen van een medespeelster. “Ik kom in principe het best op de linker opbouwplek tot mijn recht, maar in het midden of op rechts kan ik ook wel uit de voeten.” Geen arrogantie, gewoon de feiten.

De weg omhoog

Begonnen bij Manual in Venray, via Bevo (tot 2012) en HandbaL Venlo (tot 2014) de grens over voor twee seizoenen Tus Lintfort. Dortmund kreeg haar in het vizier, ze bleef er drie seizoenen, toonde nog steeds progressie en speelde op hoog niveau in de Bundesliga. Via spelersmakelaar Ana Djokic ging het richting Slovenië waar ze inmiddels voor het tweede jaar speelt en veel ervaring opdoet op het hoogste Europese clubniveau.

Harma van Kreij, in het shirt van Krim Mercator, foto archief HSP / EHF

“Ik vond het jammer dat ik mijn entree bij Oranje moest uitstellen.” Die vertraging lag niet aan vormcrisis of wat dan ook maar doodgewone pech. “In het voorjaar stond ik op de longlist voor het duel tegen Spanje, in een uitverkocht Ahoy maar viel buiten de selectie. Beetje balen, ja. In oktober zat ik wel in de Oranje-ploeg voor twee oefenduels tegen Duitsland. Weer mis! Met de club kwam ik terug uit Rostov en hadden we één speelster met coronaverschijnselen in de ploeg. Moest ik ook in Ljubljana liefst tien dagen in quarantaine, die oefenduels gingen dus aan mij voorbij,” klinkt het enigszins teleurgesteld.

Maar opgeven is nooit een optie geweest voor de fysiek sterke Limburgse handbalster. “Ik bleef goed trainen, probeerde met mijn ploeg CL-punten te pakken. Alles heb ik ervoor gedaan. Dan is het uiteindelijk een beloning als de bondscoach je met een uitnodiging voor dit EK beloont!”

Ongewild gaan de gedachten even terug naar het WK-openingsduel tussen Nederland en Slovenië: Oranje ging met 26-32 onderuit. “Ja, kreeg van mijn ploeggenoten wel wat ingewreven,” lacht ze. “Maar drie weken later was het mijn beurt: Nederland op één, Slovenië op de negentiende plaats!”

EK-bubbel

Nu het EK, een nieuwe omgeving, andere sfeer. Geen fans. Bijna vier weken leven in een bubbel: weinig vertier, samen in het hotel, samen trainen. Tussendoor eten, rusten, spelletjes doen. Meer te beleven is er niet. “Ben al blij dat ik mee mag.” Realistisch, want ook zij ziet dat speelsters als Dulfer, Nüsser, Kramer, Housheer, Smits, Van der Heijden en Abbingh op pole position staan. “Meer dan mijn best doen op de trainingen kan ik niet. Genieten van elk moment, ja. En daar waar mogelijk help ik de ploeg natuurlijk. Ik weet ook dat mijn speelminuten minimaal en dus kostbaar zullen zijn. Geeft niet. Ook ik voel bij het eerste duel tegen Servië die gezonde spanning. Nee, niet nerveus. Concentratie hoog, de focus ligt op winnen.”

Als alles op de juiste manier samen komt, mag ook Van Kreij uit haar schaduw stappen en zich over drie weken in de provincie Limburg laten zien met een medaille. Liefst die met dat gouden randje!

cover Harma van Kreij, doelgericht

foto archief HSP / EHF