Nieuws

Door Frits Feuler – Drie jaar lang was Anel Mahmutefendic assistent bij Gummersbach aan de zijde van Gudjon Valur Sigurdsson. Samen brachten ze de traditierijke Duitse club na twee seizoenen in de tweede Bundesliga terug in de hoogste liga. Afgelopen seizoen bereikte Gummersbach voor het eerst sinds 2012 weer de European League en staat inmiddels in de groepsfase. Deze zomer stapte Mahmutefendic (46) in bij HSC 2000 Coburg, een treetje lager. Maar met veel perspectief op langere termijn. Handbal leeft in de stad van ruim 40.000 inwoners.

Een bewuste keuze dus van de voormalig Bosnisch-Nederlandse handballer die op 6-jarige leeftijd bij Banja Luka zijn eerste handbalstappen zette. De oorlog in voormalig Joegoslavië was voor de toen 15-jarige Mahmutefendic een reden zijn land te ontvluchten en bij zijn tante in Eindhoven te gaan wonen. Via PSV en de regioselecties kwam hij in beeld bij onder andere clubs als Nijenrodes, UDSV, E&O, Tachos en Volendam. Werd Nederlands kampioen, won de beker en Super Cup en speelde Europees met Tachos en Volendam. Tussendoor gekozen tot ‘Talent van het Jaar’ en mocht op invitatie van NOC*NSF de Spelen in 1996 van dichtbij volgen. Lang vervlogen tijden maar die periode vormde Mahmutefendic niet alleen als mens en als speler maar ook als een toekomstig toptrainer.

VAN SPELER NAAR TRAINER

In 2009 stopte het actieve handballeven en ging hij in Nederland aan de slag als trainer. In 2015 volgde het eerste buitenlandse avontuur bij Freiberg (Oberliga) en TV 1893 Neuhausen (derde liga). In 2018 de grotere sprong naar de opleidingsploeg U23 van topclub Füchse Berlin. Totdat in hij in 2020 met de voormalig IJslandse topspeler Sigurdsson in contact kwam: hij werd assistent bij VfL Gummersbach. Door die promotie in 2022 werd ook de naam van Anel Mahmutefendic bijgeschreven in het ‘Gouden Boek van de stad Gummersbach’. Iets om terecht trots op te zijn.

Na stops in onder meer Berlijn en Gummersbach werd Coburg het nieuwe onderkomen voor Mahmutefendic en zijn gezin. Een stad in het noorden van de deelstaat Bayern en op bijna 500 kilometer van Aken. Er was altijd die drang om ‘op eigen benen te staan’, logisch als dat vanuit de tweede Bundesliga zou kunnen. Coburg bleek het laatste zetje in de ambities van de aimabele coach die inmiddels bekend staat als een perfect opleider van jonge en ambitieuze talenten. Professioneel handbal sinds 2000 in Coburg, waar eind jaren 70, begin jaren 80 al de drang leefde om ooit met een ploeg in de Bundesliga te spelen.

OPMARS

Voor die tijd vertrokken talenten zoals Christian Rose – Massenheim, Essen, Schaffhausen en Grasshoppers - naar hoger spelende en/of buitenlandse clubs. Van dat imago wilde men af: bundeling van krachten in de regio van TV 1894 Neuses en HSG Coburg werd bij de eeuwwisseling HSC Coburg 2000, nu verder onder de naam HSC 2000 Coburg. Bewust dat er nu ook spelers van buitenaf gehaald moesten worden om in elk geval in de Regionalliga een rol van betekenis te spelen. Met ‘De zweep van Praag’, Karel Jindrichovsky – goed voor 364 treffers in 65 wedstrijden – begon de opmars maar zat promotie er nog niet direct in. In 2007 wel: toen promoveerde de club naar de tweede Bundesliga, Jan Gorr – ex-Gummersbach - nam de technische leiding over, loodste de ploeg in 2016 zelfs naar de Bundesliga: 5930 dagen na de oprichting werd die hoogste liga bereikt om na een jaar weer te degraderen en in 2020 weer te promoveren. Gorr werd directeur, Alois Mraz trainer maar werd kort daarna vervangen door Brian Ankersen die het seizoen niet afmaakte. Gorr werd interim-trainer. Hij bleef in die functie tot afgelopen zomer toen Mahmutefendic werd aangetrokken.

“Bij alle clubs wordt heel wat werk besteed aan het scouten van talenten, ook in Nederland hebben we bijvoorbeeld met Gummersbach aan aantal talenten in onze database staan,” liet hij vorig jaar als eens optekenen. Die zoektocht zet hij ook bij Coburg voort: onlangs testte en speler uit de Super Handball League enkele dagen bij zijn selectie. In zijn nieuwe omgeving gaf Mahmutefendic, samen met zijn Kroatische assistent Davor Rokavec (45) meteen zijn visitekaartje af: de organisatie binnen de club en het team moest in zijn visie worden omgebogen. “Ik wil naar iedereen binnen de ploeg en de club duidelijkheid uitstralen. We zijn aan een lang proces begonnen, hebben de Academie nieuw leven ingeblazen. Er zullen ongetwijfeld spelers afhaken of hun heil elders zoeken,” licht de gedreven coach zijn werk in het afgelopen half jaar toe. “Ooit willen we weer in de Bundesliga spelen, de weg daarheen is lang en niet gemakkelijk, er zijn meer clubs met die ambities,” weet hij inmiddels als geen ander.

Actueel bezet Coburg plek 6, met 17 uit 16, de achterstand op koploper Bergischer (24) en nummer twee, Hüttenberg (21) is te overzien: nog voor de jaarwisseling wordt de eerste competitiehelft afgesloten met het thuisduel tegen Lübeck-Schwartau, de ploeg van Niko Blaauw en Kaj Geenen, ook 17 punten op de teller. “Een cruciaal duel,” kijkt Mahmutefendic vooruit, “aansluiten bij de top of een stuk naar beneden. Iedereen kan in deze liga bijna van iedereen winnen.”

BEKERSENSATIE

In het huidige bekertoernooi deed Coburg al van zich spreken: Bundesligaploegen Stuttgart en vervolgens TBV Lemgo werden uitgeschakeld. Afgelopen woensdag kon de kroon op het werk worden gezet: een plekje bij de FINAL4 in Keulen, op 12 en 13 april 2025. Een regelrechte bekersensatie! Dat presentje kwam er, voor 3500 (!) fans jammer genoeg niet: competitiegenoot Balingen-Weilstetten toonde zich in de verlenging (30-30) ongenaakbaar en won, ietwat vertekend, met 33-39. “We kregen het in ‘overtime’ niet meer voor elkaar om ons goede spel uit het eerste uur door te zetten,” klonk het enigszins teleurstellend voor aanvang van het zware uitduel bij Ferndorf. “Bij 30-29, vlak voor tijd, waren we er dicht bij!”

Twee uur na het stevige duel in Ferndorf (26-33) voor 1500 fans was er opluchting: “Zakelijk gedaan, niet te snel of overhaast gespeeld. Kansen optimaal benut, ald kan het altijd beter. Na de wedstrijd tegen Balingen was het niet altijd even makkelijk voor de spelers en staf om die tegenslag te verwerken, je hebt immers weinig tijd. De ploeg heeft hard gewerkt, is rustig gebleven. De dekking is ons grootste winstpunt, stap voor stap de wedstrijd onder controle gekregen. Spelers zijn opgestaan, hebben mentale veerkracht getoond en dat is een volgende stap in ons proces.”

OPVALLEND

Opvallend in zijn selectie zijn de Griekse doelman Petros Boukovinas, 30 jaar en in november nog actief met de nationale ploeg in de EK-kwalificatieduels tegen Bosnië-Herzegovina en Georgië. Met stoppercentages van 32 en 41% bevestigde hij in die duels zijn capaciteiten die hij ook tegen Ferndorf – 13/39 stops – etaleert. “Zijn gedrevenheid, samen met een goede dekking, zijn uiteindelijk de basis geweest voor twee belangrijke punten,” complimenteert Mahmutefendic zijn goalie. “Zo’n keeper heeft elke ploeg nodig.”

Aanvoerder Merlin Fuss, 24 jaar pas, is als linkspoot op de rechteropbouw – zes treffers – een handenbinder: “Hij gaat altijd voorop in de strijd, de ploeg heeft hem nodig zeker op de momenten dat we het even lastig hebben.” Meest opvallende verschijning: de 21-jarige Italiaan Mikael Helmersson – klinkt goed voor een Italiaan met Zweedse roots – met zes treffers. Speelde in 2021/2022 voor Flensburg, daarna een jaar bij Ystads. Hij oogt wat houterig, heeft echter als linkeropbouwer een dodelijk sprongschot én kan medespelers perfect op maat bedienen. “Creatieve gast met potentieel, wil soms teveel. Bij zijn aanzet maakt hij te grote stappen, maar is in het algemeen lastig te verdedigen.” Geen woord aan gelogen.

Hoe dan ook: voor Anel en zijn ploeg zijn de afgelopen en de komende dagen nog even ‘bezet’ met handbal. “We zijn profs, trainen gewoon door al kunnen de spelers met kerst de dag doorbrengen met de familie. Maar het trainingsschema wordt aangehouden, na het weekeinde is er tijd voor bezinning, voor wat meer rust, om pijntjes en blessures te laten genezen. Na de jaarwisseling weer alle aandacht op de volgende 17 competitieduels: er is immers nog genoeg om voor te spelen.”

cover Anel Mahmutefendic met zijn nieuwe ploeg HSC 2000 Coburg

foto club