Nieuws

Door Frits Feuler – Met de derde nederlaag in de hoofdronde van het EK zijn de Oranje-handballers definitief uitgeschakeld voor een hoge klassering: 34-37. Eerder waren Denemarken (27-39) en Noorwegen (32-35) te sterk. Ook het OKT – Olympisch Kwalificatie Toernooi - waar iedereen zo op gehoopt had, gaat aan de neus van de uitgemergelde ploeg voorbij. Dinsdag wordt de derde deelname aan het EK afgesloten met het duel tegen Portugal.

Met de ‘vertrouwde’ zeven in de startopstelling ging Oranje vlot van start: Lars Kooij en Niels Versteijnen openden met 0-2, bij 5-5 stonden de Slovenen – in 2004 verliezend EK-finalist in eigen land tegen Duitsland, in 2020 vierde op het EK en brons in 2017 op het WK - voor het eerst naast Nederland om bij 7-6 aan de leiding te gaan. Nederland slaagde er in rest van de wedstrijd niet meer in om de score over te nemen, was er wel een aantal malen dichtbij. De Slovenen hadden hun kaarten gezet op het uitschakelen van spelverdeler Luc Steins. Maar ook in dit duel zou de eigen foutenlast en het niet vakkundig afwerken van prima gecreëerde kansen als een rode draad door het spel lopen. Rutger ten Velde, aan het begin van het EK een straffe schutter, zakte hoe langer hoe meer weg: hij bleek niet echt honderd procent fit te zijn. Ook Dani Baijens had niet meer de 'Schwung' waar hij zo om bekend staat. Vijf minuten na de pauze werd Ten Velde vervangen door Kaj Geenen die fris van de bank kwam en verderop viermaal succesvol zou zijn. Dani Baijens kogelde een break zo hard via de lat achter de Sloveense doelman (3-5) dat de VAR eraan te pas moest komen om het doelpunt geldig te verklaren. Daarna nam Ivar Stavast regelmatig zijn positie over.

TOPSCHUTTER PAR EXCELLENCE

Inmiddels had ‘man of the match’ Niels Versteijnen zich tot een echte topschutter gemanifesteerd. Met 112 km/uur ranselde hij de bal richting Sloveens doel: Klemen Ferlin (HC Erlangen) schrok zichtbaar. Bij 7-6 dus het breekpunt, al vroeg in de wedstrijd. Marguc en Cethe deden er ieder tweemaal een schepje bovenop: 12-7. Tim Claessens miste vanaf de lijn, Luc Steins en Bobby Schagen zagen hun kans schoon (12-9). Daarna ging het snel naar 17-10. Tim Claessens had opnieuw alle pech toen zijn snoeiharde schot op de lat uiteen spatte, De ingewisselde Arjan Versteijnen had geen goed zich op de schoten van de Sloveense aanvallers. Ten Velde schoot nog maar eens op de lat, hoeveel pech kan een speler hebben. Ivar Stavast mikte op de keeper. Allemaal kansen die in de eindafrekening weer duur zouden opbreken. De Slovenen waren los, het toch wel vermoeide Nederland kwam telkens meters tekort om adequaat in te kunnen grijpen. In het centrum van de dekking werkten Iso Sluijters en Robin Schoenaer zich een slag in de rondte, maar omdat ‘aan het front’ de geweren haperden, nam de druk achterin alsmaar toe. Bij 19-10 werd de kleedkamer opgezocht.

Uiterlijk rustig sprak Niels Versteijnen over zijn ‘wereldoptreden’ met maar liefst 15 treffers. Bescheiden, geen kapsones. Niels ten voeten uit. “Dacht dat ik een keer bij de Opleidingsploeg van Flensburg ook vijftien scoorde. Vandaag lukte bijna alles. We moesten iets forceren, wilden twee punten. Van afstand schieten, ja dat lukte wel,” klinkt het bijna verontschuldigend. Versteijnen kwam goed in de wedstrijd. “Alles ging er wel erg makkelijk in . Genieten, zeker. Maar dat is voor na het toernooi. Nu overheerst toch de teleurstelling van ‘weer net niet’. We hebben ons doel niet gehaald, het zat niet mee.” Kay Smits vervangen is geen sinecure. “Vandaag zeker, een aantal andere wedstrijden minder,” kijkt hij kritisch terug. “Tegen Zweden had er meer in gezeten, een of zelfs twee punten had gekund. Dat zou ons verblijf in de hoofdronde nog beter hebben gemaakt. Maar het zat tegen. Mooi en snel handbal, daar hebben de tegenstanders moeite mee. We blijven gaan maar laten onderweg teveel liggen. Zes duels, de ploeg is echt vermoeid. Is geen excuus maar wel bijzonder.”

Luc Steins kwam nog met veel energie terug binnen de lijnen: 20-15. Maar de kloof bleef vooralsnog. Ten Velde met zijn laatste van de wedstrijd voor 22-16. Tweemaal Slovenië, het was om moedeloos van te worden. Maar Oranje gaf zeker niet op, dat ligt niet in de aard van het beestje. Baijens, Steins en Versteijnen drukten succesvol af: 24-19 (40’). Bart Ravensbergen pakte een pingel, het deed de goalie zichtbaar goed. Diezelfde Versteijnen werd alleen maar beter en gevaarlijker, de Sloveense defensie wist zich geen raad met de schotkracht en subtiele passes van de Lemgo-opbouwer die ook verdedigend flink aan de bak moest. Met Lars Kooij en tweemaal Versteijnen lichtte plots een aanvaardbare tussenstand op: 25-23, met nog een kwartier te gaan. Zou Oranje nog ergens een vaatje energie hebben?

ACHTERSTAND SLINKT

Na de gemiste pingel van Rutger ten Velde nam aanvoerder Bobby Schagen de verantwoordelijkheid bij de volgende: tweemaal schoot de linkspoot op doel, tweemaal miste hij. Versteijnen, Steins en Geenen hielden de droom van hun ploeg levend. De stop van Ravensbergen was perfect, de lange bal op de sprintende Geenen nog mooier: 28-26. Zarabec toonde geen medelijden: 29-26. Versteijnen dan maar vanaf de streep: knalhard raak! Slovenië had meer dan de handen vol aan die dekselse Versteijnen die uiteindelijk 15 keer zou scoren uit 17 pogingen. Cethe en Vlah tikten er weer twee binnen: 31-27. Potverdorie, weer opnieuw aan een inhaalrace beginnen. De zoveelste krachtsinspanning op dit EK met een beperkte groep.

Acht minuten voor tijd rook Oranje iets: maar wat? Doelpunten? Missers? Fouten? Stavast ruilde nog eens met Baijens die niet echt in de wedstrijd zat. Geenen met zijn derde: 32-30. Een slechte pass op Versteijnen gaf opluchting bij de Slovenen die met veel heisa een inworp claimden. De Duitse arbiters Schulze en Tönnies gingen er in mee, tot woede van Olsson die voor de fout van de arbiters een gele kaart kreeg. Dat kon er ook nog wel bij. Bizar: uit de daarop volgende aanval scoorde Marguc droogjes 33-30. Met nog drie minuten op de klok was Slovenië nog niet gerust, de ploeg ging in conclaaf. Horzen op aangeven van Vlah in de lange hoek, Versteijnen en Geenen met het antwoord: 34-32. Maar de tijd was tekort om er nog minimaal een puntje uit te slepen: 37-34.

De vraag die na afloop blijft hangen: had Staffan Olsson niet vaker met enige regelmaat ‘zijn bank’ moeten inzetten om op die manier iets aan ‘lastenverlichting’ te doen?

Op de tribune al die wedstrijd de 21-jarige Janik van Zundert van BENE-League-ploeg Bevo. Na een langdurige revalidatie maakte hij onlangs zijn rentree bij de Limburgers. Nu mocht hij op uitnodiging mee. “Een nieuwe ervaring, vet om dit allemaal mee te mogen maken. Natuurlijk, op de tribune is anders dan op het veld maar dat is zo afgesproken. Ook hier leer ik enorm veel. Dan nog die paar trainingen, tussendoor praten met teamspelers. Het gaat bij mij om het vervolg, moet proberen te wennen aan dit niveau want dat is toch heel anders dan in de club en competitie.”

Trots is hij dat hij dit EK van zo nabij mag volgen. “Zuur dat de ploeg inderdaad een te grote foutenlast met zich mee draagt, de spelers doen dit niet expres. Blessures en afwezigheid spelen ons parten. Iedereen kent zijn taken, soms is de uitvoering net anders. Voor mij is het een mooie leerschool: veel systemen inprenten, looplijnen zien. Of ik ooit de stap naar het buitenaldn maak? Laat ik eerst maar eens een jaar blessurevrij bij de club spelen. Dan zien we wel verder. Bevo leeft met ons mee, binnen de ploeg hoop ik dat beetje extra ervaring te kunnen gebruiken om er samen beter van te worden.”

Nederland: Dani Baijens (2), Martijn Kleijkers, Tim Claessens, Kaj Geenen (4), Lars Kooij (3), Bart Ravensbergen, Bobby Schagen (1), Robin Schoenaker, Iso Sluijters, Alec Smit, Jorn Smits, Ivar Stavast (1), Luc Steins (6), Rutger ten Velde (2), Arjan Versteijnen, Niels Versteijnen (15).

Slovenië: Gasper Marguc (6), Jure Dolenec (1), Nejc Cehte (6), Stas Jovicic Slatinsek (3), Tilen Kodrin(3), Miha Zarabec (4), Klemen Ferlin, Kristjan Horzen (6), Dean Bombac, Borut Mackovsek (3), PeterSisko, Domen Novak, Aleks Vlah (5), Urban Lesjak, Jernej Drobez, Matic Suholeznik.

Scheidsrechters: Schultze/ Tönnies (Duitsland)

Tijdstraffen: 6’- 4’ (Jovicic Slatinsek 2’, Horzen 2’ Suholeznik 2’ - Sluijters 2’, Baijens 2’). 

Strafworpen: 1/2 – 3/5

cover Niels Versteijnen mocht 15 keer juichen bij zijn treffers in het duel met Slovenië

foto Reza