Nieuws

Door Frits Feuler –Het was hopen tegen beter weten in. De handbalvrouwen van V&L, de laatste weken enorm van slag, hadden nog één wedstrijdpuntje nodig om aan te haken bij de kampioensgroep. De onverwachte nederlaag verleden week bij Borhave zat diep. Kans op rechtstreekse kwalificatie bij de eerste zes was minimaal. Het verrassend spelende E&O zou hulp moeten bieden en ook een puntje moeten sprokkelen bij concurrent SEW. De ploeg van V&L-trainer Maurice Janssen kreeg tijdens het duel met koploper VOC geen informatie mee over het wedstrijdverloop in Nibbixwoud. Daar was kort na de pauze (22-11) het varken al geslacht. Met een duidelijke 37-22 zege plaatste SEW zich als zesde ploeg voor de hoofdgroep. Voor V&L restte na de 23-29 nederlaag hier en daar een traantje. De beker is nog een optie op sportieve revanche, maar daarin is het sterke Quintus de tegenstander. “Wie weet, kunnen we thuis voor een echte stunt zorgen,” blikte Maurice Janssen hoopvol vooruit.

V&L knokte in een goed bezet Glanerbrook voor wat het waard was. Een 0-3 achterstand deerde de thuisploeg niet echt. Met doelvrouwe Kelly Hoffmans – ruim 50% stops – had V&L een prima slot op de deur. “Klopt,” antwoordde VOC-coach Bert Bouwer na afloop. “Maar wij schoten ook verdomd slecht! Dat heb ik mijn ploeg na afloop ook duidelijk voorgehouden!”

V&L ontbeert wat lichaams- en schotkracht in de nog jonge opbouwrij. Dotten van kansen werden een prooi voor de 34-jarige Martine Hoogwoud en later ook voor collega Sanne Leenders. Supporters op de tribunes zagen het naderend onheil aankomen maar bleven hun ploeg aanmoedigen. Voor de 10-12 ruststand had V&L heel wat energie moeten leveren.

“We wisten dat het geen makkie zou worden,” verklaarde VOC-speelster Rachel de Haze na afloop. “We willen allemaal winnen, wilden ook als koploper onze plicht doen. 22 tegen is oké, maar we misten er wel erg veel in aanval! Dat moet en kan beter, want komend weekeinde is Dalfsen de eerste opponent in de nacompetitie. We zijn nog in de race voor titel en beker, samen met Dalfsen en Quintus. De rest zal leuk meedoen en niet voor verrassingen gaan zorgen. Het eerste duel tegen Dalfsen is meteen al beslissend. Win je dat, dan kom je door de bonuspunten al meteen drie punten los. Voor mezelf was het weer goed dan ik kon spelen. Weinig getraind vanwege een hielblessure. Voel met fit, komt goed,” aldus de gedreven opbouwster die over het veld opnieuw een enorme actieradius aan de dag legde en met prima treffers en splijtende passes de aandacht op zich vestigde. “Ik had contacten met Leipzig, maar heb begrepen dat daar financiële problemen zijn. Het buitenland en misschien nog Oranje trekken mij wel, want het niveau in de eredivisie vind ik treurig. Twee Europese wedstrijden per jaar met je club kunnen dit ook niet compenseren!” aldus de 26-jarige aanjager van VOC.

Beteuterde gezichten in het Geleense kamp. Iedereen wist drommels goed dat vanavond de kans op de kampioenspoule niet vergooid was. Trainer Maurice Janssen was nog niet hersteld van een griepje, voelde zich op de bank ziek en vervelend. `We laten de punten in de laatste wedstrijden te makkelijk liggen,` klinkt het zuur. `Ook de arbitrage is niet echt in ons voordeel. Ik krijg aan mijn speelsters niet meer uitgelegd wat we in de ogen van de arbiters fout doen. Maar zeker, ook ons scoringspercentage is te laag. Willen snel spelen, maar missen ook hier en daar wat power. Wat dat betreft kunnen we ons op afstand al voorbereiden op het volgend seizoen, al wil ik de nacompetitie zeker niet onderschatten. Twee wedstrijden in de min en je hebt een probleem!`

 “Puntverlies in eerdere duels doen ons inderdaad de das om,” antwoordt het uitblinkende V&L-duo Rosanne Beijers en doelvrouwe Kelly Hoffmans haast in koor. “Teleurgesteld, zeker. We hoopten stiekem op E&O. Maar je kunt niet in een wedstrijd tegen de koploper goedmaken wat je eerder zelf hebt laten liggen,” aldus de V&L-keepster die in elk geval weer fit is na een vervelende bilspierblessure. `We missen inderdaad wel erg veel kansen,` analyseert Beijers na afloop. Zelf had ze met 12 treffers nog een groot aandeel in de Geleense productie maar haar teamgenoten konden haar schotrendement niet evenaren. `De doelstelling voor dit seizoen was niet om bij de laatste vier te gaan spelen voor degradatie,` voegt Hoffmans toe. `We hebben toch gedurende deze competitie laten zien dat we aardig kunnen handballen. Alleen verzuimen we toe te slaan op de juiste momenten. Dat kost dure punten,` weet nu ook de 26-jarige Bijers, inmiddels al een van de routiniers in de ploeg. `We kijken positief vooruit, misschien nog een bekerstunt? Wie weet!`

Beetje last had de ploeg, zo meent het tweetal, van de uitgestelde wedstrijd bij VZV in het eerste weekeinde van januari vanwege de weersomstandigheden. `Die moesten we naderhand op een door-de-weekse-dag inhalen en verloren met 34-26. Het wedstrijdritme was even weg met die moeilijke wedstrijd thuis tegen Venlo die we nipt met 26-27 verloren. Cruciaal geweest dus!`