Nieuws

Broer en zus geven nooit op

PETER LOTMAN - Den Haag - Ze zitten er tijdens het interview niet bepaald vrolijk bij. Handbalster Shantella Smid en haar ijshockeyende broer Jurryt maken sportief moeilijke tijden door. Hellas vecht tegen degradatie uit de eredivisie en HYS The Hague staat tegen Tilburg met 1-2 achter in de finale van de play-offs om de landstitel. ,,Maar voor ons allebei komt het goed.”

Jurryt speelt morgenavond met HYS het vierde duel in de finale tegen Tilburg. Shantella wacht nog twee cruciale duels in de strijd tegen degradatie. Beiden leven er fanatiek naartoe.

Het is een mooi stel, die Smidjes. Ze zijn gek op elkaar, maar als ze samen een spelletje doen, kunnen ze elkaar wel de hersens inslaan. Die instelling verraadt hun topsportmentaliteit. Elk partijtje willen ze winnen. ,,Dat dateert al uit onze jeugd. We daagden elkaar uit met spelletjes. Nu doen we het op de computer. Maar we kunnen allebei nog steeds slecht tegen ons verlies.”

Ogenschijnlijk lijkt de 23-jarige Jurryt de meest fanatieke van het stel. ,,Maar vlak mijn zuster ook niet uit. Zij oogt rustiger, maar kan net zo fel zijn. Wat dat betreft zijn we aan elkaar gewaagd,” vindt de speler die eerder uitkwam voor Zoetermeer Panters, Heerenveen, Nijmegen en ook nog een jaartje in Amerika actief was. Hij studeert Bedrijfskunde aan de Haagse Hogeschool en is een echte professional bij HIJS. Speelde twee WK’s met Oranje en leeft voor de sport.

Dat kan van zus Shantella (19 jaar) niet worden gezegd. Ze volgt de MBO opleiding Pedagogisch Medewerkster kinderopvang en verdient met het handballen bij Hellas geen euro. ,,Integendeel, wij betalen gewoon contributie. We spelen dan wel eredivisie, maar vergoedingen worden niet betaald. Het is puur hobbyisme. Op het hoogste niveau, dat wel.”

De ambitie straalt bij Jurryt Smid uit zijn ogen. Het liefst zou hij in de Amerikaanse competitie full prof zijn. ,,Dat zit er niet meer in. Dan moet je zo ongelofelijk goed zijn. Dat is de absolute top. Ik had het geweldig gevonden, maar heb het nu in de combinatie met mijn studie ook erg naar mijn zin.”

Shantella heeft in haar jonge jaren ook eerst die spectaculaire ijshockeysport beoefend. ,,Voordat ik ging handballen bij Gemini in Zoetermeer. Jurryt nam mij mee en maakte me enthousiast. Hij liet me krachttraining doen op zolder. Hij heeft me altijd gemotiveerd. Ik heb ook nog aan judo gedaan net als mijn broer. En aan atletiek.”

,,Maar voor ijshockey had ze geen talent,” schatert Jurryt. ,,In het eerste wedstrijdje schoot ze als mini in eigen doel. Toen was het snel afgelopen.”

Broer en zus Smid zien wel overeenkomsten tussen de beide sporten. Ze gaan ook regelmatig bij elkaar kijken. ,,Het zijn allebei snelle teamsporten. Explosief ook. Er gebeurt altijd wat. Ook veel fysiek contact, niet alleen bij het mannenhandbal maar de vrouwen kunnen er ook wat van. Je verveelt je nooit, bij handbal niet en bij ijshockey zeker niet.”

Shantella Smid, die door een blessure moest stoppen op de Handbal Academie en bij Jong Oranje, verwacht dat het wel goed komt met Hellas. ,,Het zou vreselijk zijn als we degradeerden. Dat kan gewoon niet. Wij horen in de eredivisie.”

Of HYS ondanks de valse start in de finale (best-of-seven) Nederlands kampioen kan worden, is geen vraag voor Jurryt Smid. ,,Natuurlijk, ik laat mijn baard staan. Dat is traditie in ijshockey. Reken er maar op, dat die er de komende weken niet af gaat.” 

AD Haagse Courant