Nieuws

“Nog steeds wennen aan het hogere niveau”

Door Frits Feuler – Daar staat ze dan, met nummer 21. Tussen de drie Duitse internationals bij BVB Dortmund begint ook Harma van Kreij aan haar warming up voor de wedstrijd tegen TSV Bayer Leverkusen. Harma van wie? Iemand die het handbal niet echt volgt, zal zeker niet weten welke Harma hier wordt bedoeld. Maar ze heeft al een korte, hevige carrière achter de rug.

Harma van Kreij (23) stamt uit het Noord-Limburgse Geijsteren, een dorpje in de buurt van Venray. Geboren op de elfde van de elfde, een carnavalskind dus. Daar, in Venray, zette ze bij Manual, spelend op afdelingsniveau, op tienjarige leeftijd de eerste handbalstappen. “Op mijn 15e ging ik naar de tweede ploeg van Bevo en stroomde kort daarna door naar de hoofdmacht,” vertelt de blondine, hevig transpirerend na afloop van het met 15-19 gewonnen duel bij Leverkusen. Haar Hongaarse trainster Ildiko Barna had haar ruim 50 minuten laten spelen, een teken dat ze vertrouwen heeft in de Limburgse. “Drie jaar later werd het Handbal Venlo.”

Twee jaar speelde ze met de Venlose ploeg in de eredivisie om vervolgens in 2014 bij TuS Lintfort aan een ongewis Duits avontuur te beginnen. “Vorig jaar al kreeg ik de medewerking van Lintfort om tweemaal per week te gaan meetrainen bij Dortmund. Ik zocht en vond meer uitdaging. Had dubbel speelrecht bij Lintfort en de tweede ploeg van Dortmund.“ 

Afgelopen zomer verhuisde ze dan officieel naar de geel-zwarte brigade waar doelvrouwe Mandy Burrekers (tegen Leverkusen geblesseerd toekijkend) haar in 2013 voor ging. Haast onopgemerkt voor het handbalpubliek vond de transfer van Van Kreij plaats. “Omdat Nadja Nadgornaja zwanger raakte, werd ik meteen voor de leeuwen gegooid. Er leek geen weg meer terug, geen rustige opbouw maar meteen vol aan de bak!”

Bij Dortmund speelt ze met ervaren mensen om zich heen. “Als ik op de rechteropbouw speel, is het heerlijk om met international Svenja Huber samen te spelen.” Tegen Leverkusen was Huber een van smaakmakers en trefzekerste speelster met 9 doelpunten. De teller voor Van Kreij bleef in dit duel op één steken maar daar maalt ze niet om. “Van een goede eindpass kan ik ook genieten!” In de defensie staat ze haar mannetje, fysiek sterk en niet bang om de ‘slopershamer’ te hanteren als het moet. “Aanvallend kan en moet ik me nog beter ontwikkelen. Daar hebben we bij de club goede trainers en voldoende faciliteiten voor. Ik weet dat ik nog beter kan worden. Doe er alles aan om zo hoog mogelijk op de handballadder te komen.”

Het lijkt alsof ze aan de aandacht van de Oranje-trainers is ontsnapt terwijl ze nu toch al een paar maanden op het hoogste Duitse niveau speelt. “Onlangs oefenden we met Dortmund tegen Jong Oranje. Niemand die mij herkende. Hoeft ook niet, maar vreemd is het wel,” klinkt het – te - bescheiden. Op de vraag of het grote en succesvolle Oranje haar ultieme doel is, antwoordt ze enigszins terughoudend. “Die meiden hebben zoveel meer ervaring. Ervaring die ik nog niet heb. Bovendien spelen ze al langer samen en is hun spel een wat ander spelletje dan wat wij met Dortmund spelen. Maar ik weet dat mijn trainster het optimale uit me weet te halen. Ze is lekker fel, feitelijk nooit tevreden. Dat hoort erbij!”

Haar eenjarig contract kent een optie voor nog een jaar. Ze hoopt nu al dat ze mag blijven. “Afgelopen woensdag speelden we ook al competitie, thuis tegen Blomberg was er 20-18 winst. En dat na zo’n lange pauze vanwege het EK! Meteen twee dagen later weer een topwedstrijd. Daar moet je echt aan wennen. Is in Duitsland een normale zaak!”

Haar ouders bezoeken bijna alle thuiswedstrijden. Of, zoals vanavond, is een ritje naar Leverkusen ook nog te overzien. Als de tijd het toelaat, gaat ze toch even terug naar haar ‘roots’ om bij te kletsen met vrienden en bekenden. Oud-ploeggenoten komen vaak naar haar wedstrijden kijken. Bakken doet ze ook graag, een leuke hobby als alternatief. Samen met een Hongaarse teamgenote woont ze in een WG, een Wohngemeinschaft waar alle faciliteiten door de club geregeld zijn. “Alleen koken en afwassen moeten we zelf doen!” lacht ze. Dus blijft voldoende tijd om wekelijks bijna 20 uur te trainen en haar studie Pedagogische Wetenschappen in Nijmegen af te ronden. “Ik heb een verlengd studietraject vanwege mijn handbalactiviteiten. Moet nog een paar tentamens herkansen, maar alles komt goed. Ik had eigenlijk nooit gedacht dat ik in de Bundesliga zou gaan spelen. Maar bij Handbal Venlo veranderde dat plots en ben ik er toch eens over gaan nadenken. Nou, tot nu toe geen slechte keuze gemaakt!”