Nieuws

Doelman Björn Alberts aan de basis van de tweede bekerzege Bocholt

Eindelijk weer een prijs voor Bocholt

Door Frits Feuler - Twee jaar hebben ze er op moeten wachten, de handballers van Bocholt. Na een aantal net-niet-prijzen in de afgelopen jaren snakte zowat de hele regio in Noord-Limburg naar een nieuw succes. Dat moest er dan komen in de bekerfinale in Angleur tegen het zwalkende Tongeren. Met fris en snel handbal slaagde de équipe van trainer Stan Backus met verve: 32-27, na een 18-15 voorsprong halverwege. Voldoende voor de tweede bekerwinst in het bestaan van de club nadat de eerste cup destijds ook gewonnen werd ten koste van datzelfde Tongeren.

De trainerswissel onlangs bij Tongeren – Goran Vukcevic ging, prijsvechter Jos Schouterden kwam – heeft nog niet het gewenste resultaat opgeleverd. Na het missen van de finale om de BeNeLeague met Vukcevic dacht men het tij te keren door Jos Schouterden, gekend om zijn fanatisme en kilo’s ervaring, voor de groep te zetten. Ook hij moest na het verloren duel waarin doelman David Polfliet ontbrak, erkennen dat er nog heel wat werk aan de winkel is wil de ploeg uiteindelijk de laatste prijs van het seizoen – de landstitel – in de prijzenkast krijgen.

Bocholt daarentegen oogde frisser, speelde vanaf seconde één frivoler. Maar Bocholt had ook – zonder de overige spelers tekort te doen – twee absolute uitblinkers in de ploeg: een doelpuntenmaker, Roel Valkenborgh met 15 treffers en een doelpuntenvoorkomer, doelman Björn Alberts met liefst 20 reddingen! “Die waren zeker van waarde voor ons, zonder de anderen te vergeten”, antwoordde een dolblije debuterend coach Stan Backus na afloop van de aantrekkelijke bekerstrijd. “Voor mezelf de eerste grote prijs als trainer sinds ik vier jaar geleden het roer overnam van Robin Ghielen. In dat jaar verloor ik met Bocholt in de halve finale van het Tongeren van Jos Schouterden. Nu dan de sportieve revanche. Daarna als assistent onder leiding van Pim Rietbroek een paar prijzen op het nippertje gemist. Nu dan op eigen benen. Moet zeggen, zo bevalt het wel al speelde het missen van de Final Four op twee doelpunten ook wel even kort door mijn hoofd! Dit seizoen hebben we zowel in de BeNeLeague alsook beker en competitie tot nu toe alleen maar topwedstrijden gespeeld. Goed voor de ontwikkeling van de ploeg! En het resultaat van die wekelijkse inspanningen betaalt zich vandaag uit!”

Enkele minuten eerder was doelman Björn Alberts flink uit zijn dak gegaan op de speelvloer. Terecht! Hele hordes in groen en wit uitgedoste Bocholt-fans wilden de 36-jarige persoonlijk bedanken en knuffelen voor zijn geweldige inbreng in deze finale. Voorzitter René Weckx was als een kind zo blij en vloog iedere speler persoonlijk om de hals om vervolgens vele telefoontjes te plegen naar het thuisfront. Met moeite kon Alberts zich aan de massa op hol geslagen supporters ontworstelen maar hij had het er graag voor over. “In zo’n finale moet je er staan,” hijgde Alberts een kwartier na zijn laatste inspanning nog na, ondertussen een flinke bandage van zijn rechterarm trekkend. “En het was deze week al hectisch! Dinsdag werd ons derde kind geboren. Het slaapritme was enigszins verstoord. Gelukkig kon ik me gisteren weer enigszins focussen op dit duel want de ploeg heeft iedereen nodig. Extra motivatie dus bij mij voor mijn zoontje Sep.”

Trots was Alberts op zijn medespelers die voor de zône in alle opzichten als een granieten blok verdedigden. Ballen die al eens door die hechte defensie kwamen, werden door Alberts vakkundig onschadelijk gemaakt. Tot wanhoop van heel Tongeren, zo leek het! “Iedereen vocht, we kenden geen dip. Tongeren had veel moeite om een doelpunt te maken. Met twee, drie spelers (Querimi, Devisch en De Beule, FF) kun je dit niet volhouden. Met wat extra tips vanaf de zijlijn van Ruud Hanssen groeide ik steeds beter in de wedstrijd. Ruud ziet het vanaf de zijkant iets anders, samen komen we dan wel tot een oplossing!” Iedere gestopte bal bracht de ervaren doelman in extase, hij genoot zichtbaar van zoveel sportieve dadendrang dat meer dan eens de spreekkoren van de groen-witte supportersschare over het speelveld schalden. “Twee weken geleden, voor de competitie, waren we tegen Tongeren wat minder op dreef. Maar met deze prijs kan het seizoen feitelijk niet meer stuk. Nu die andere ook nog maar eens zien te pakken, want Bocholt heeft daar al een paar keer net naast gezeten!”

De opening van dit competitiejaar was als een diesel: langzaam kwam Bocholt op stoom na een aantal verliesbeurten in de BNL. “Daar hebben we van geleerd, dat kun je zien. En als je dan zo’n schutter als Roel Valkenborgh in de ploeg hebt, weet je dat je voor hoofdprijzen kunt en moet gaan.” Daarmee doet Alberts feitelijk zichzelf tekort, want een goede ploeg heeft niet alleen schutters en verdedigers nodig maar ook een goede doelman.

Bocholt: Alberts (20 reddingen), Gijbels, D. Kerdziora 3, B. Kerdziora 1, Meij, Van Schie 3, Kittel 3, Denert, Cremers, Lamers, Taveski 5, Wertelaers 2, Mrowiec, Valkenborgh 15.

Tongeren: Schenk (15 reddingen), Denert (1 pen.); Beaumont, Meijer 1, Schepers, Jurdan,  Stijnen, De Beule 6, Devisch 3, Danse, Tack 1, Bolaers 6, Glesner 1, Qerimi 9.

Scheidsrechters: Thomassen - Schmack

  

Deel dit bericht