Nieuws

Door Peter Lotman - Kwintsheul - De teleurstelling was niet zo groot. Graag was Daisy Hage verkozen tot beste handbalster van het jaar. Dat werd ze niet, maar toch beschouwt ze de nominatie als een grote eer. Met haar club Quintus kijkt de virtuoze hoekspeelster terug op een mooi seizoen.

Ze verkeerde in goed gezelschap. Samen met Larissa Nusser van Dalfsen en Charris Rozemalen van VOC, de beide finalisten om de landstitel, was Daisy Hage door de coaches van de eredivisie gekandideerd. ,,Ik voelde me vereerd. Jammer dat ik niet heb gewonnen, maar de nominatie voelde al als een prijs. Het is megagaaf dat ik voor de tweede keer ben genomineerd. Net als vorig jaar was ik met sterke concurrenten. Als ik had gewonnen, was dat een persoonlijk hoogtepunt geweest. Maar ook met de nominatie was ik al heel blij.”

Hage kan terugkijken op een mooi, maar ook merkwaardig seizoen. Met Quintus bereikte zij de halve finale van de Europa Cup, was lang in de race voor de finale om de landstitel, sneuvelde in de halve finale van de nationale beker en werd geselecteerd voor het Nederlands team. Trots overheerst bij de van oorsprong Haagse handbalster, maar als een echte topsporter zit diep van binnen ook teleurstelling. Geen enkele prijs deze jaargang.

NUCHTER

Koelbloedigheid is een sterke karaktereigenschap van de trefzekere hoekspeelster en penaltykiller. Ze laat zich ook tijdens hectische wedstrijden niet snel gek maken. Op dezelfde nuchtere wijze analyseert zij ook het voorbije seizoen van haar team. ,,Natuurlijk was er de teleurstelling toen het allemaal net niet lukte, maar we hebben als ploeg grote stappen gemaakt het afgelopen jaar. We zijn een hecht team geworden en hebben met elkaar keihard gewerkt om die resultaten te bereiken. Als het dan niet lukt, kun je daar toch een goed gevoel aan over houden.”

,,Wij hadden niet gedacht, dat we in de top zouden meedraaien. Toen het goed ging, besloten we voor het hoogst haalbare te gaan. Helaas hebben we de drie prijzen laten liggen. De teleurstelling was vooral groot, omdat we wisten dat er meer in had gezeten. Op de kritieke momenten lukte het niet. Misschien toch de spanning. De druk om te presteren, werd met de week groter. Ook hadden we pech met blessures, precies op de verkeerde momenten.”

BELANGRIJKE FASE

Ook Hage was een tijdje uit de roulatie. ,,In de voorbereiding brak ik mijn vinger en later in de belangrijke fase van de competitie nog een keer. Dat was me nog nooit gebeurd. De tweede keer miste ik mijn eerste ervaring met het Nederlands team. Ik was net opgeroepen voor Oranje toen het gebeurde. Ook miste ik wedstrijden van Quintus. Het kwam allemaal slecht uit, maar ook dat is sport.”

Met haar positieve instelling blikt ze alweer vooruit naar volgend seizoen. Ondanks belangstelling van andere clubs blijft ze Quintus trouw. ,,Ik heb het hier naar mijn zin en ik kijk uit naar de samenwerking met de nieuwe trainer René Romeijn. Ik heb goede verhalen over hem gehoord, dus ik ben benieuwd. We zijn als groep toe aan iets nieuws en dat gaat nu dus gebeuren. En dan maar proberen om wél een van die prijzen te winnen.” 

AD SPORT/PETER LOTMAN